STANDARDY ochrony DZIECI I MŁODZIEŻY

W FUNDACJI „SPEŁNIONY SEN”

Spis treści

Działalność Fundacji SPEŁNIONY SEN opiera się głównie na zaangażowaniu na rzecz integralnego rozwoju każdego młodego człowieka, na działaniu dla jego dobra i w jego najlepszym interesie. W bezpośredniej pracy z dziećmi i młodzieżą kieruje się metodą prewencyjną odwołującą się do wewnętrznych bogactw osoby, wyrażającej się w postawie optymizmu, szacunku i dobroci. Realizuje ją przez asystencję salezjańską polegającą na przyjacielskiej obecności wśród dzieci i młodych.
 Realizowane przez Fundację działania wychowawcze mają na celu to, by młodzi czuli się akceptowani, rozumiani i wspierani przez dojrzałych wychowawców, którzy są ich towarzyszami na drodze wzrostu, także w chwilach trudnych i kryzysowych. Wierzymy, że troszcząc się o integralny rozwój powierzonych nam osób, szanując ich granice, wychowujemy ich do korzystania z przysługujących im praw i wypełniania powierzonych im obowiązków.
Jesteśmy przekonani, że akceptowane i realizowane przez wszystkich Standardy ochrony dzieci i młodzieży sprawią, że nasza troska o małoletnich będzie bardziej skuteczna.
W działaniach podejmowanych przez Fundację respektujemy obowiązujące prawo państwowe i kanoniczne oraz przepisy wewnętrzne organizacji. Każda z osób mających kontakt z dziećmi  i młodzieżą, w ramach naszej działalności statutowej, jest zobowiązania do uważności na jakiekolwiek sygnały wskazujące na potrzebę pomocy i wsparcia.  W przypadku podejrzeń lub ujawnienia okoliczności, które mogą wskazywać, że dziecku zagraża albo dzieje się krzywda, każdy z członków personelu ma obowiązek podjąć adekwatne do zaistniałej sytuacji działanie.
W wychowawczych propozycjach organizacji uwzględnia się działania profilaktyczne i przeciwdziałanie wszelkim formom krzywdzenia, jak również troskę o wsparcie psychologiczno-pedagogiczne i duchowe wszystkich osób doświadczonych przemocą.

§ 1
Ilekroć w dokumencie jest mowa bez bliższego określenia o: 
Standardach — należy przez to rozumieć Standardy ochrony dzieci i młodzieży obowiązujące w Fundacji SPEŁNIONY SEN;
Organizacji/Fundacji — należy przez to rozumieć Fundację SPEŁNIONY SEN;
personelu/pracowniku/animatorze/wolontariuszu – należy przez to rozumieć każdą osobę członka Zarządu, podejmującą współpracę ze Fundacją w jakiejkolwiek formie poprzez zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, umowę cywilnoprawną, wolontariusza, praktykanta, stażystę, animatora lub inną osobę, która z racji pełnionej funkcji lub zadań ma kontakt z dziećmi i młodzieżą;
Prezesie/Zarządzie — należy przez to rozumieć osobę/osoby pełniące funkcję władzy w Fundacji, czyli Prezesa Zarządu Fundacji lub jego Zarządu;
dziecku/młodzieży/małoletnim — należy przez to rozumieć każdą osobę, która nie ukończyła 18 roku życia;
rodzicu/opiekunie prawnym dziecka — należy przez to rozumieć przedstawiciela ustawowego dziecka: rodzica[1] albo opiekuna[2]; rodzica zastępczego[3]; opiekuna tymczasowego (czyli osobę upoważnioną do reprezentowania małoletniego obywatela Ukrainy, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki osób dorosłych)[4]; 
zgodzie opiekuna dziecka — należy przez to rozumieć zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka, rodziców zastępczych, opiekuna, opiekuna tymczasowego, z zastrzeżeniem, że dotyczy to tylko sytuacji, gdy rodzice są zgodni. W przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny (orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę rodziców);
zgodzie dziecka — należy przez to rozumieć, że ze względu na podmiotowy stosunek do osoby, która nie ukończyła 18 roku życia, podejmując dotyczące jej decyzje, należy poinformować je o tym, wysłuchać jej opinii oraz o ile to możliwe, bezpieczne, uwzględniać jej potrzeby, zawsze, nawet jeśli przepisy prawa bezpośrednio tego nie wymagają;
osobie odpowiedzialnej za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży — należy przez to rozumieć Prezesa Zarządu lub wyznaczoną przez niego inną osobę będącą członkiem Zarządu, lub pozostającą w innej formie współpracy z Fundacją do sprawowania nadzoru nad prawidłowym stosowaniem Standardów w organizacji, ich aktualnością, przygotowaniem/szkoleniem w zakresie ochrony małoletnich personelu, prowadzeniem dokumentacji i koordynacji interwencji z poziomu Zarządu Fundacji;
osobie odpowiedzialnej za bezpośrednie prowadzenie interwencji – należy przez to rozumieć każdorazowo osobę bezpośrednio odpowiedzialną za realizację projektu lub zadania statutowego (np. kierownik kolonii/wycieczki), będąca realnie na miejscu realizacji zadania, która działa w ścisłej współpracy z Prezesem lub inną osobą odpowiedzialną za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży w Fundacji. Osoba ta formalnie przyjmuje zgłoszenie i uruchamia interwencję;
osobie odpowiedzialnej za bezpieczne korzystanie z Internetu — należy przez to rozumieć osobę odpowiedzialną za zapewnienie bezpiecznych warunków korzystania przez dziecko z Internetu w ramach realizacji konkretnych zadań statutowych organizacji; z racji charakteru działalności organizacji każdorazowo jest nim osoba odpowiedzialna za realizację konkretnego zadania lub przez nią do tego wyznaczona na czas realizacji danego zadania statutowego;
osobie odpowiedzialnej za koordynację wsparcia udzielonego dziecku — należy przez to rozumieć osobę każdorazowo wyznaczoną przez Prezesa i odpowiedzialną za koordynację działań wsparcia udzielonego dziecku w przypadku przyjęcia zgłoszeń o zagrożeniu dobra dziecka;
danych osobowych dziecka — należy przez to rozumieć wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka, w pierwszej kolejności jego imię i nazwisko oraz wizerunek;
instytucji/organizacji/podmiotów zewnętrznych — należy przez to rozumieć każdą instytucję świadczącą usługi dzieciom lub działającą na rzecz dzieci za zgodą Zarządu Fundacji;
KRK – należy przez to rozumieć Krajowy Rejestr Karny;
RSPTS – należy przez to rozumieć Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym;
Delegatce ds. ochrony dzieci i młodzieży – należy przez to rozumieć osobę Delegatki ds. ochrony dzieci i młodzieży z ramienia Fundatora, czyli Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki (Siostry Salezjanki) Inspektorii Wrocławskiej.

[1] W rozumieniu art. 98 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego
[2] W rozumieniu art. 155 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego
[3] W rozumieniu Art. 1121 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
[4] W rozumieniu art. 25 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa

§ 2
Wszystkie osoby zaangażowanie w działania Fundacji uznają, że bezpieczeństwo dziecka w relacjach z osobami dorosłymi jest priorytetem. Wskazane poniżej zasady obowiązują wszystkich pracowników, współpracowników, animatorów, stażystów i wolontariuszy, członków organizacji, a także każdą dorosłą osobę mającą kontakt z dziećmi w ramach realizacji zadań statutowych Fundacji.
Każdy pracownik jest zobowiązany do utrzymywania profesjonalnej relacji z małoletnim i każdorazowego rozważenia, czy jego reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Każdy pracownik zobowiązany jest działać w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji swojego zachowania.
 § 3
1. Członkowie personelu Fundacji są szczególnie uważni na sytuacje zagrożenia zdrowia i życia, na bieżąco monitorują samopoczucie dzieci, reagują na symptomy mogące świadczyć o pogorszeniu ich stanu zdrowia.
Organizowane działania statutowe na rzecz małoletnich dostosowane są do potrzeb i możliwości poszczególnych dzieci i grupy, zapewniają wychowankom wszechstronny rozwój oraz wsparcie.

  • a) Członkowie personelu na bieżąco poszerzają swoją wiedzę i doskonalą umiejętności w zakresie pracy z dziećmi i rodzinami zagrożonymi wykluczeniem społecznym.
  • b) Praca wychowawcza prowadzona jest zespołowo, poddawana na bieżąco konsultacjom oraz superwizji.
  • Personel dba o profesjonalne podejście, działa systemowo, współpracuje z osobami, instytucjami ważnymi dla dziecka i rodziny w jego środowisku życiowym.
  • c) Kontakt fizyczny członka personelu z wychowankiem polegający na użyciu siły w celu normowania, stawiania mu granic dopuszczalny jest wyłącznie w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa własnego wychowanka bądź innych osób, zagrożenia zniszczenia mienia, rażącego nieprzestrzegania regulaminu, wyłącznie w celu przerwania takich zachowań. O sytuacjach tych informowani są rodzice/opiekunowie dziecka.
  • d) Członkowie personelu towarzyszą dzieciom w rozwiązywaniu sytuacji trudnych, wspierają je w poszukiwaniu rozwiązań, podejmują działania wychowawcze mające na celu kształtowanie prawidłowych postaw – wyrażania emocji w sposób niekrzywdzący innych, niwelowanie zachowań agresywnych, promowanie zasad opartych na szacunku i życzliwości.
  • e) Praca wychowawcza oparta jest na jasno sformułowanych w organizacji normach określających zasady zachowania, prawa i obowiązki dziecka oraz konsekwencje związane z ich nieprzestrzeganiem.
  • g) Dzieci i młodzież są zapoznawani z normami regulującymi funkcjonowanie w ramach działalności organizacji, uwzględniającymi ich prawa, w sposób aktywny.
  • h) Pozytywne zachowania i postawy dzieci i młodzieży wzmacniane są poprzez grupowe i indywidualne systemy motywacyjne. W sytuacji nieprzestrzegania norm dziecko jest informowane o konsekwencji zachowania i możliwych działaniach naprawczych. O sytuacjach takich na bieżąco informowani są rodzice/opiekunowie dziecka.
  • i) Bezpośrednie kontakty z dziećmi oparte są na poszanowaniu godności, intymności dziecka i obustronnym poszanowaniu granic osobistych. Personel w codziennych kontaktach z dziećmi kieruje się szacunkiem, akceptacją i życzliwością.
  • j) Osoby dorosłe uwzględniają indywidualne potrzeby dziecka, zwracają się do niego językiem zrozumiałym i empatycznym.
  • k) Personel dostosowuje wymagania wobec dziecka do aktualnych możliwości dziecka i wspiera go w ich realizacji.
  • l) W pracy wychowawczej z dziećmi i w działaniach mających na celu udzielanie wsparcia, zapewnienie bezpieczeństwa należy uwzględnić sytuację dzieci z niepełnosprawnością oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W miarę możliwości organizacja stwarza warunki i formy wsparcia umożliwiające realizację indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka, w tym warunki rozwijania jego możliwości i mocnych stron, wzmacniania aktywności i uczestnictwa dziecka w życiu społecznym. W odniesieniu do dzieci z niepełnosprawnością posiadających orzeczenie Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności należy uwzględniać zawarte w ww. dokumencie wskazania i zalecenia dotyczące zapewnienia dziecku pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.

 § 4
Zachowania niedopuszczalne

  1. Członkowi personelu nie wolno:
    • a) spożywać alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek bądź nielegalnych substancji, ani też oglądać treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę w obecności dzieci czy podczas realizacji wszelkich działań statutowych;
    • b) udostępniać dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę lub umożliwiać im zapoznanie się z tymi treściami;
    • c) proponować alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek bądź nielegalnych substancji, leków, które nie są zalecone przez lekarza;
    • d) utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla celów prywatnych;
    • e) przyjmować pieniędzy, prezentów od dziecka, rodzica (zakaz ten nie ma zastosowania w przypadku kwiatów i drobnych upominków wręczanych jako wyraz wdzięczności z okazji świąt bądź innych uroczystości);
    • f) wchodzić w relacje zależności wobec dziecka lub rodzica bądź zachowywać się w sposób mogący sugerować innym istnienie takiej zależności, stwarzając ryzyko pojawienia się zarzutu nierównego traktowania dzieci bądź czerpania korzyści;
    • g) utrzymywać niejawnych bądź ukrywanych kontaktów z dzieckiem oraz kontaktów opartych na udzielaniu gratyfikacji albo wynikających z przewagi fizycznej, stosunku władzy bądź zależności dziecka;
    • h) składać dziecku propozycji, czynić komentarzy niewłaściwych dla relacji personel – dziecko, dotykać w sposób uznany za nieprzyzwoity czy niestosowny albo w taki sposób odbierany przez dziecko;
    • i) używać wulgarnych słów, gestów i żartów, czynić obraźliwych uwag, nawiązywać w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej, wykorzystywać wobec dziecka przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby), stosunku władzy bądź zależności dziecka;
    • j) stosować jakiejkolwiek przemocy wobec dziecka, w tym polegającej na biciu, szturchaniu, popychaniu i wszelkich innych naruszeniach nietykalności cielesnej dziecka;
    • k) zawstydzać, upokarzać, lekceważyć, obrażać dziecka, krzyczeć na dziecko;
    • l) w jakikolwiek sposób dyskryminować dziecko ze względu na płeć, wygląd, poziom sprawności fizycznej bądź intelektualnej, stan zdrowia, status społeczny, etniczny, kulturowy, narodowość, religię i światopogląd, zainteresowania i inne;
    • m) ujawniać informacji dotyczących dziecka danych osobowych dziecka, dotyczących wszelkich punktów zapisanych poniżej wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci, takich jak wizerunek dziecka, informacje o sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej dziecka;
    • n) zapraszać małoletniego do swojego miejsca zamieszkania, spotykać się z nim, bez wiedzy jego rodziców, poza godzinami realizacji działań statutowych lub utrzymywać kontakty poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych). W przypadku, gdyby taki kontakt był konieczny ze względu na dobro dziecka, może on nastąpić wyłącznie za wiedzą członków Zarządu i uprzednią pisemną zgodą rodziców/opiekunów prawnych dziecka; preferowaną drogą kontaktu jest oficjalny kanał komunikacji organizacji lub ustalony dla konkretnego zadania statutowego, w wyjątkowych sytuacjach komunikacja na forum grupy w mediach społecznościowych, w której uczestniczą jeszcze inne osoby, docelowo także dorosłe.
    • o) angażować lub zachęcać dziecka do jakiejkolwiek działalności niezgodnej z prawem, lub stwarzającej zagrożenie dla dziecka.
  2. Pracownik musi być świadomy cyfrowych zagrożeń i ryzyka wynikającego z rejestrowania swojej prywatnej aktywności w sieci przez aplikacje i algorytmy, a także własnych działań w Internecie. Dotyczy to lajkowania określonych stron, na których może on spotkać dzieci, obserwowania określonych osób/stron w mediach społecznościowych i ustawień prywatności kont, z których korzysta. Jeśli profil pracownika jest publicznie dostępny, to również dzieci i ich rodzice/opiekunowie mają wgląd w cyfrową aktywność pracownika.
  3. Członek personelu zobowiązany jest wyłączać lub wyciszać osobiste urządzenia elektroniczne w trakcie realizacji wychowawczych działań statutowych z wyłączeniem sytuacji konieczności korzystania z nich w ramach realizacji zajęć.

§ 10
1. Fundacja zapewnia bezpieczeństwo wszystkim dzieciom, także w grupie rówieśniczej. Personel stara się przekazać dzieciom postawę szacunku wobec każdego człowieka.
2. Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi znają wszyscy członkowie personelu, dzięki czemu mogą oni umiejętnie i adekwatnie do zaistniałej sytuacji reagować na każde niewłaściwe zachowanie czy przemoc.
3. Dzieci uczestniczące w zadaniach statutowych Fundacji znają i stosują zasady bezpiecznych relacji dziecko – dziecko. Przyjęte zasady bezpiecznych relacji stanowią podstawę do opracowania grupowych kodeksów bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi uwzględniających wiek, możliwości i potrzeby każdego dziecka oraz specyfikę grupy. Każdorazowo za opracowanie grupowego kodeksu odpowiedzialny jest wychowawca grupy. Punktem odniesienia jest Kodeks bezpiecznych zachowań dla dzieci i młodzieży (Załącznik nr 4), który szczegółowo opisuje zasady bezpiecznych zachowań dla wychowanków.
4. Treść zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi może być zmieniana w każdym momencie na wniosek dzieci i zawsze z ich udziałem.
5. Grupowe kodeksy opracowywane są w ramach zajęć i przy udziale wszystkich dzieci. Mają formę zrozumiałą dla dzieci (plakat, rysunek, grafika) i są umieszczone w miejscu dla nich dostępnym (np. tablica ogłoszeń).
6. Ewaluacja i weryfikacja zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi odbywa się nie rzadziej niż raz na dwa lata, w tym po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli w organizacji podjęto interwencję z powodu krzywdzenia rówieśniczego lub z powodu krzywdzenia ze strony osoby trzeciej.

§ 11
W celu zapewnienia bezpiecznego środowiska Zarząd Fundacji zwraca szczególną uwagę na proces doboru wszystkich pracowników i innych osób dopuszczanych do jakiejkolwiek działalności z dziećmi, w tym także animatorów, wolontariuszy, stażystów i praktykantów. Stosuje przy tym obowiązujące przepisy prawa i dokładnie sprawdza kompetencje wszystkich osób, które będą pracowały bądź miały jakikolwiek kontakt z dziećmi.
§ 12
Obowiązki pracodawców i innych organizatorów
1. Zgodnie z Ustawą z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich przed zatrudnieniem lub dopuszczeniem osoby do jakiejkolwiek działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi Fundacja podejmuje następujące kroki:
a) sprawdzenie, czy osoba nie figuruje w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (w Rejestrze z dostępem ograniczonym oraz Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze); o ile osoba nie przedstawi do wglądu ww. dokumentu, do weryfikacji w RSTPS na podstawie identyfikatora, udostępnia konieczne dane dla celów realizacji powyższego obowiązku Fundacji (załącznik nr 13);
b) wymaganie przedstawienia informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189 a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii;
c) wymaganie wypełnienia oświadczenia zamieszczonego w Załączniku nr 5 oraz w przypadku, gdy osoba posiada obywatelstwo inne niż polskie lub w ciągu ostatnich 20 lat zamieszkiwała w innym kraju niż Polska wymaganie dołączenia do niego odpowiedniej informacji z rejestrów karnych tych państw;
d) przechowywanie uzyskanych dokumentów (informacji z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, informacji z Krajowego Rejestru Karnego, oświadczenia znajdującego się w Załączniku nr 5 oraz informacji z rejestrów karnych innych państw) w formie wydrukowanej w aktach osobowych pracownika albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do działalności z małoletnimi;
e) w przypadku, gdy Fundacja rozpoczyna współpracę z podmiotem zewnętrznym, którego pracownicy/członkowie będą dopuszczeni do działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich uczniów, lub z opieką nad nimi, musi wprowadzić stosowne zobowiązania do umowy dotyczące:
I. potwierdzenia, że osoby zatrudnione przez ten podmiot zostały sprawdzone w Rejestrze   Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym i Krajowym Rejestrze Karnym;
II. stosowania się do przepisów prawa powszechnego oraz standardów postępowania  mających na celu ochronę dzieci przed krzywdzeniem;
III. poświadczenia, że osoby zatrudnione przez ten podmiot przeszły wymagane przepisami prawa szkolenia w zakresie standardów ochrony dzieci.
 
2. W procesie rekrutacji i wdrożenia nowych pracowników lub dopuszczania do jakiejkolwiek działalności z dziećmi Organizacja podejmuje również dodatkowe działania, które przyczyniają się do większej ochrony dzieci:
 a) poruszenie tematu tworzenia bezpiecznego środowiska w trakcje realizacji działań statutowych z dziećmi podczas rozmów kwalifikacyjnych kandydatów na wszystkie stanowiska;
b) przedstawienie standardów ochrony dzieci obowiązujących w Organizacji i przyjęcie pisemnego potwierdzenia, że osoba się z nimi zapoznała (Załącznik nr 3a);
c) w przypadku osoby jednorazowo dopuszczanej do działalności z dziećmi (np. w ramach prowadzenia warsztatów, prezentacji itp.) – przedstawienie najważniejszych elementów standardów ochrony małoletnich obowiązujących w organizacji i przyjęcie pisemnego potwierdzenia, że osoba zapoznała się z kodeksem zachowań dla osób dorosłych zawierającym zasady bezpiecznych relacji pomiędzy personelem a dziećmi (Załącznik nr 3b) oraz przedstawienie do wglądu Prezesowi Zarządu lub osobie przez niego upoważnionej informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, oraz informacji o niefigurowaniu w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, a w sytuacji braku wydruku udostępnienie danych koniecznych do zweryfikowania przez Prezesa Zarządu lub osobę przez niego upoważnioną. Adnotacja potwierdzająca wgląd ww. dokumenty umieszczana jest na oświadczeniu (Załącznik nr 3b);
d) w wyjątkowych sytuacjach dopuszcza się możliwość udziału w działaniach statutowych z małoletnimi osób niebędących bezpośrednimi opiekunami wychowanków czy współorganizatorami działań, bez wcześniejszej weryfikacji ich w KRK i RSPTS (np. rodzice innych wychowanków), jednak jest to możliwe jedynie przy jednoczesnej obecności członków personelu organizacji, którzy przeszli cały proces rekrutacji zgodnie z obowiązującym prawem dotyczącym ochrony małoletnich.

§ 13

Formy krzywdzenia

  1. Krzywdzeniem dziecka jest każde zamierzone bądź niezamierzone działanie lub zaniechanie działania osoby, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania, lub bezczynności, które naruszają prawa, swobody i dobra osobiste dziecko i/lub zakłócają jego optymalny rozwój. Krzywdzenie może stanowić czyn zabroniony, jeśli spełnia jego znamiona, czyli odpowiada zachowaniom określonym w ustawie karnej.
  2. Wyróżnia się podstawowe formy krzywdzenia:
    • a) przemoc fizyczna – naruszanie nietykalności cielesnej lub zachowanie niosące takie ryzyko. Może to być m.in. bicie, szarpanie, kopanie, duszenie, popychanie lub obezwładnianie;
    • b) przemoc psychiczna – wywieranie presji na osobę w celu sprawowaniu nad nią kontroli i podporządkowania jej swojej woli. Istotą tej formy krzywdzenia jest naruszenie godności osobistej. Wyraża się to np. poprzez izolowanie, wyzywanie, ośmieszanie, grożenie, krytykowanie lub poniżanie;
    • c) przemoc seksualna – naruszanie intymności, zmuszanie osoby do aktywności seksualnej (obcowania płciowego lub innej czynności seksualnej) wbrew jej woli, kontynuowanie aktywności seksualnej, gdy osoba się temu sprzeciwia bądź nie jest w pełni świadoma, bez pytania jej o zgodę lub gdy na skutek zaistniałych warunków obawia się odmówić. Może być przemocą z kontaktem fizycznym (np. dotykanie intymnych części ciała, stosunek seksualny) lub bez kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, podglądanie, werbalna przemoc seksualna);
    • d) wykorzystywanie seksualne dziecka – włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody i/lub na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi, lub obyczajowymi danego społeczeństwa. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy;
    • e) zaniedbywanie – niezaspokojenie podstawowych potrzeb biologicznych i psychicznych drugiego człowieka. Odnosi się do dzieci, osób starszych czy z niepełnosprawnością lub chorych, których stan wymaga opieki ze strony domowników lub innych osób odpowiedzialnych. Polega m.in. na braku zainteresowania potrzebami innej osoby, świadomym ich ignorowaniu, pozbawianiu środków na utrzymanie, jedzenia, ubrania czy schronienia. Do zaniedbywania dziecka dochodzi w jego relacji z osobą, która jest zobowiązana do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka;
    • f) przemoc rówieśnicza (agresja rówieśnicza, bullying) – doświadczanie różnych form przemocy ze strony rówieśników, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych (Internetu i urządzeń mobilnych). Ma miejsce wtedy, gdy działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie), relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie), fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie), materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów) oraz cyberprzemoc (złośliwy SMS lub e-mail, wpis w serwisie społecznościowym, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających osobę krzywdzoną), a także wykorzystanie seksualne przez rówieśnika.

§ 14

Podstawowe zasady interwencji

  1. Interwencja, o której mowa w tym rozdziale i odbywająca się zgodnie ze schematem wskazanym w Załączniku nr 12, służy ujawnieniu krzywdzenia i zatrzymaniu go, a także zapewnieniu bezpieczeństwa oraz wypracowaniu indywidualnej ścieżki pomocy dziecku.
  2. Interwencja może dotyczyć krzywdy wyrządzonej dziecku w ramach działalności statutowej organizacji (np. w czasie wycieczek). Interwencja może dotyczyć przemocy zadawanej przez personel organizacji, inne osoby dorosłe bądź rówieśnika/rówieśników (niekoniecznie uczęszczających w działaniach statutowych organizacji).
  3. Informacja o krzywdzie może pochodzić od samego krzywdzonego dziecka, jego rodziców lub innych osób posiadających wiedzę o krzywdzie. Przemoc może zostać wykryta również poprzez obserwację symptomów krzywdzenia. Personel reaguje na wszelkie zgłoszenia i oznaki mogące wskazywać na to, że dziecko doświadcza jakiejkolwiek formy krzywdzenia.
  4. Każdy pracownik ma obowiązek przyjęcia zgłoszenia o podejrzeniu krzywdzeniu dziecka w przypadku, gdy zgłosi się do niego osoba doświadczająca przemocy bądź inna osoba będąca tego świadkiem. Osoba przyjmująca zgłoszenie odpowiada za podjęcie właściwych działań zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi i procedurami przyjętymi w organizacji. Nie rozstrzyga, czy podejrzenia lub oskarżenia są zasadne, lecz zgłasza informację zgodnie z niniejszą procedurą.
  5. Powzięcie podejrzenia, że dziecko doświadcza przemocy, lub przyjęcie zgłoszenia o krzywdzie (od dziecka, jego rodzica lub innej osoby będącej świadkiem), zobowiązuje osobę przyjmującą informację do sporządzenia notatki służbowej (wzór w Załączniku nr 7) i przekazania jej osobie odpowiedzialnej za bezpośrednie prowadzenie interwencji, którą każdorazowo staję się osoba bezpośrednio odpowiedzialna za realizację projektu lub zadania statutowego (np. kierownik kolonii/wycieczki).
  6. Osoba odpowiedzialna za bezpośrednie prowadzenie interwencji niezwłocznie powiadamia Prezesa Zarządu lub inną osobę wyznaczoną przez niego do monitorowania przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży Fundacji, o zgłoszeniu bądź podejrzeniu krzywdzenia dziecka.
  7. Personel reaguje również – w sposób dostosowany do każdej sytuacji – na wszelkie zachowania sprzeczne z kodeksami zachowań obowiązującymi w organizacji (Załączniki nr 2 i 4), które niekoniecznie muszą być już formą krzywdzenia dziecka, lecz stanowią przekroczenie przyjętych zasad. Każdy pracownik organizacji dostrzegający niewłaściwe zachowanie ze strony innego dorosłego powinien zareagować, by chronić dzieci przed krzywdzeniem. Zakres interwencji świadka zdarzenia zależy od uchybienia. W przypadku mniej poważnych (niemających znamion krzywdzenia dziecka) i jednorazowych sytuacji wystarczy zwrócenie uwagi. Jeśli uchybienie jest poważne lub się powtarza, należy je niezwłocznie zgłosić osobie bezpośrednio odpowiedzialnej za prowadzenie interwencji, czyli odpowiedzialnej za realizację działania statutowego (np. kierownik kolonii/wycieczki) bądź bezpośrednio do Prezesa Zarządu czy innej osoby odpowiedzialnej za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży, który powinien podjąć działania zgodnie z obowiązującymi przepisami.
  8. Jeżeli osobą podejrzaną o krzywdzenie jest osoba wyznaczona do prowadzenia bezpośredniej interwencji, osoba posiadająca informację o możliwym krzywdzeniu dziecka informuje bezpośrednio Prezesa Zarządu lub inną wyznaczoną przez niego osobę odpowiedzialną za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży, która prowadzi dalszą interwencję.
  9. Jeżeli podejrzanym o krzywdzenie jest Prezes Zarządu, osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji lub osoba, która powzięła taką informację, powiadamia o podejrzeniu Delegatkę ds. ochrony dzieci i młodzieży.
  10. O doświadczanej przez dziecko krzywdzie oraz o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji (prokuratura, policja, sąd rodzinno-opiekuńczy lub najbliższy ośrodek pomocy społecznej) zostają poinformowani jego rodzice lub w przypadku podejrzenia przemocy domowej rodzic niekrzywdzący. Jeżeli poinformowanie rodzica jest sprzeczne z dobrem dziecka lub niemożliwe, odstępuje się od tego.
  11. Prezes Zarządu lub inna osoba odpowiedzialna za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży w Fundacji działająca w ścisłej współpracy z Prezesem, wraz z osobą odpowiedzialną za prowadzenie bezpośredniej interwencji, w porozumieniu z Delegatką ds. ochrony dzieci i młodzieży, w zależności od sytuacji: składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury/policji, wysyła wniosek o wgląd w sytuację rodziny do wydziału rodzinnego i nieletnich sądu rejonowego, kontaktuje się z ośrodkiem pomocy społecznej (Załączniki nr 14, 15, 16).
  12. W przypadku, gdy krzywdzenia dziecka dopuściła się osoba duchowna lub konsekrowana,    dokonuje się również zgłoszenia odpowiednim władzom kościelnym (za pośrednictwem właściwego delegata ds. ochrony dzieci i młodzieży).
  13. Dalsze postępowanie mające zweryfikować, czy faktycznie doszło do przemocy, należy do właściwej instytucji państwowej.

§ 15

Interwencja w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia dziecko

  1. W sytuacji podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu, należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policję, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112. W takiej sytuacji zasadniczo służby informuje osoba bezpośrednio odpowiedzialna za prowadzenie interwencji lub w zależności od sytuacji Prezes Zarządu, lub inna osoba odpowiedzialna za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży.
  2. W sytuacji pilnej, która wymaga natychmiastowego działania i nie jest możliwe przeprowadzenie zwyczajnej procedury, czyni to pracownik, który powziął informację o zagrożeniu. Po dokonaniu zgłoszenia sporządza on notatkę służbową (Załącznik nr 6) i przekazuje ją osobie odpowiedzialnej za bezpośrednie prowadzenie interwencji. Przejmuje ona odpowiedzialność za dalszy tok interwencji zgodnie z procedurami opisanymi w standardach.

§ 16

Krzywdzenie przez pracownika organizacji lub inną osobę dorosłą

  1. Gdy osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest pracownik organizacji lub inna osoba dorosła niebędąca rodzicem dziecka, osoba odpowiedzialna za bezpośrednie prowadzenie interwencji przeprowadza rozmowy: z dzieckiem (zależnie od okoliczności również w obecności psychologa czy osoby odpowiedzialnej za koordynację wsparcia udzielonego dziecku), z innymi osobami, które mogą mieć wiedzę o zdarzeniu, z rodzicami dziecka, a także – zależnie od okoliczności, jeśli nie będzie to miało negatywnego wpływu na przebieg interwencji – z osobą podejrzaną o krzywdzenie dziecka.
  2. Podczas rozmów, prowadzonych w miejscu niedostępnym dla osób postronnych, w tym innych członków personelu czy współpracowników Fundacji, niebiorących udziału w czynnościach (np. osobny pokój niebędący pokojem przejściowym), próbuje się ustalić przebieg zdarzenia oraz jego wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne dziecka. Wszystkie zdobyte informacje zapisuje się w karcie interwencji (wzór stanowi Załącznik nr 7). Zasada poufności obowiązuje także, jeżeli pozyskanie informacji odbywa się w formie telefonicznej.
  3. Podczas rozmowy z rodzicami dziecka osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji przekazuje informacje o możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, m.in. w powołanych do tego instytucjach czy innych organizacjach pozarządowych i w zależności od sytuacji osoba odpowiedzialna za koordynację wsparcia udzielonego dziecku poczyni starania, by pokrzywdzonemu udzielono profesjonalnego wsparcia (patrz Załącznik nr 1).
  4. Jeżeli przypuszcza się, że wobec dziecka popełniono przestępstwo, Prezes Zarządu lub inna wyznaczona przez niego osoba odpowiedzialna za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży w Fundacji we współpracy z osobą odpowiedzialną za prowadzenie bezpośredniej interwencji, w porozumieniu z Delegatką ds. ochrony dzieci i młodzieży, zawiadamia o tym fakcie jednostkę policji lub prokuraturę właściwą dla miejsca, gdzie realizowane były działania statutowe organizacji.
  5. Jeśli zgłoszenie dotyczy podejrzenia krzywdzenia ze strony członka personelu organizacji, podejmuje się środki dyscyplinujące zgodne z obowiązującym prawem. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka będącego czynem zabronionym w rozumieniu prawa polskiego osoba o nie podejrzewana, do czasu wyjaśnienia sprawy, zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu nie tylko z pokrzywdzonym dzieckiem, ale także z pozostałymi dziećmi. W innych sytuacjach Prezes Zarządu podejmuje działania dyscyplinujące zgodnie z przepisami prawa i zasadami obowiązującymi w organizacji.
  6. Jeśli oskarżenia o krzywdzenie dziecko okażą się bezpodstawne, członek personelu organizacji zostanie niezwłocznie przywrócony do pełnienia swoich dotychczasowych obowiązków. W takim wypadku przedsięwzięte zostaną przez Prezesa wszelkie środki, aby zaistniała sytuacja nie odbiła się negatywnie na sytuacji osoby, pod adresem której skierowane zostały bezpodstawne zarzuty. Gdyby podejrzenie popełnienia przestępstwa i odsunięcie od pełnienia obowiązków dotyczyło Prezesa, wówczas przywrócenie mu dobrego imienia należy do Delegatki ds. dzieci i młodzieży.
  7. Jeżeli członek personelu organizacji dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa, osoba odpowiedzialna za bezpośrednie prowadzenie interwencji powinna zbadać wszystkie okoliczności zdarzenia. Należy wysłuchać dziecko, osobę podejrzewaną o krzywdzenie oraz ewentualnych innych świadków tej sytuacji. W zależności od ustaleń Prezes Zarządu powinien powziąć odpowiednie środki zaradcze, np. upomnienie słowne, karę dyscyplinarną, z zakończeniem współpracy włącznie.
  8. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez organizację, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy wydać zakaz uczestnictwa tej osoby w działaniach statutowych organizacji, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z instytucją współpracującą.

§ 17

Krzywdzenie przez rodzica dziecko

  1. Gdy podejrzewa się krzywdzenie dziecka przez rodzica lub ktoś dokonał zgłoszenia takowego krzywdzenia, osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji przeprowadza rozmowę z dzieckiem (zależnie od okoliczności również w obecności psychologa). Następnie rozmawia z innymi osobami mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i sytuacji rodzinnej dziecka. Należy spróbować ustalić fakty oraz ich wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne dziecka. Osoba odpowiedzialna za koordynację wsparcia dziecku zadba o to, by małoletniemu przekazano informacje o kolejnych podejmowanych krokach, w sposób dostosowany do jego wieku i kompetencji komunikacyjnych. Dla zapewnienia jego poczucia bezpieczeństwa zostaje on poinformowany także o możliwości kontaktu z osobą przez nią wskazaną. Osoba wskazana przez małoletniego zapoznaje się z Kodeksem bezpiecznych relacji personel – dziecko i poświadcza na piśmie zobowiązanie do zachowania tajemnicy (Załącznik nr 3b). Wszystkie zdobyte informacje zapisuje się w karcie interwencji. Zasada poufności obowiązuje także, jeżeli pozyskanie informacji odbywa się w formie telefonicznej.
  2. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia dziecko niezwłocznie powiadomiona zostaje jednostka policji właściwa dla jego miejsca zamieszkania.
  3. Jeśli wyrządzona krzywda jest przestępstwem, Prezes Zarządu we współpracy z osobą odpowiedzialną za prowadzenie bezpośredniej interwencji sporządza zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej ze względu na miejsce zamieszkania dziecka jednostki policji lub prokuratury (Załącznik nr 14).
  4. W przypadku gdy dziecko doznaje ze strony rodziców lub innych domowników krzywdzenia niebędącego przestępstwem:
    • a) gdy krzywda jest przemocą domową, w celu wszczęcia procedury „Niebieskie Karty”, Prezes Zarządu przesyła zawiadomienie o podejrzeniu doznawania przez wychowanka przemocy domowej do Ośrodka Pomocy Społecznej właściwego ze względu na zamieszkanie dziecka. W przypadku gdy dziecko doznaje przemocy ze strony innego małoletniego członka rodziny (rodzeństwo, dalsza rodzina), można wszcząć procedurę „Niebieskie Karty” w stosunku do rodzica, który nie reaguje na krzywdzenie dziecka (Załącznik nr 16);
    • b) gdy zachowanie nie stanowi przemocy domowej, a małoletni doświadcza, np. zaniedbania lub relacje w rodzinie są w inny sposób nieprawidłowe (np. rodzice są niewydolni wychowawczo) – należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację rodziny (Załącznik nr 15) lub poinformować o tym fakcie Ośrodek Pomocy Społecznej (Załącznik nr 16).
  5. Osoba odpowiedzialna za bezpośrednie prowadzenie interwencji przekazuje informacje o zdarzeniu, ewentualnej interwencji oraz o możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia rodzicowi niekrzywdzącemu. Musi się to odbyć podczas zorganizowanego specjalnie spotkania w warunkach gwarantujących poufność; nie dopuszcza się, by takie informacje przekazywać poprzez e-mail.

§ 18

Krzywdzenie rówieśnicze

  1. Jeśli podejrzanym o krzywdzenie dziecka jest inny wychowanek organizacji, osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji przeprowadza rozmowę z wychowankiem krzywdzonym i jego rodzicami, a także oddzielnie z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego rodzicami. Rozmawia również z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. Rozmowy mają na celu ustalenie przebiegu zdarzenia, a także jego wpływu na zdrowie fizyczne i psychiczne dziecko krzywdzonego.  Z przeprowadzonej rozmowy zostaje sporządzona notatka służbowa (Załącznik nr 9).
  2. Jeśli na skutek rozmów dojdzie do potwierdzenia faktu stosowania przemocy rówieśniczej, wspólnie z rodzicami dziecka krzywdzącego zostaje opracowany plan naprawczy, którego celem jest zmiana niepożądanych zachowań.
  3. Jeśli w trakcie prowadzonych rozmów okaże się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego wychowanka samo jest krzywdzone (np. przez rodziców, innych dorosłych bądź inne dzieci), należy wszcząć procedurę interwencji i wsparcia również wobec niego.
  4. Gdy dziecko krzywdzące nie jest uczestnikiem działań statutowych organizacji, należy porozmawiać z dzieckiem doświadczającym przemocy, innymi osobami mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu, a także z rodzicami dziecka krzywdzonego celem ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie fizyczne i psychiczne dziecko. Osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji przekazuje informacje o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia oraz o sposobach reakcji organizacji na zdarzenie (np. poinformowanie sądu rodzinnego oraz szkoły, do której uczęszcza krzywdzący uczeń).
  5. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że rodzice nie będą wspierać krzywdzonego dziecka, Prezes Zarządu sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego (Załącznik nr 15).
  6. Jeżeli podejrzanym o krzywdzenie jest osoba w wieku do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn zabroniony, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję (wydział ds. nieletnich) poprzez złożenie pisemnego zawiadomienia (Załączniki nr 14, 15). 
  7. Jeżeli podejrzanym o krzywdzenie jest osoba powyżej 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn zabroniony, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez złożenie pisemnego zawiadomienia (Załączniki nr 14). 

§ 19
Prezes Zarządu Fundacji lub wskazana przez niego osoba raz na dwa lata dokonuje ewaluacji standardów. W tym celu przeprowadza ankietę (Załącznik nr 8) skierowaną do przedstawicieli pracowników, rodziców i dzieci, na podstawie której ocenia poziom znajomości standardów, ich przestrzegania we wspólnocie wychowawczej oraz dostosowania do aktualnych potrzeb. Weryfikuje również ich zgodność z obowiązującymi przepisami prawa.
Opracowane pisemnie wnioski z przeprowadzonej ankiety i wynikające z nich propozycje zmian zostają omówione podczas spotkania członków Zarządu Fundacji.
Po uwzględnieniu wniosków, propozycji i opinii pracowników, rodziców, dzieci Zarząd poprzez podjętą uchwałę wprowadza do Standardów niezbędne zmiany i ogłasza je wszystkim zainteresowanym.
Nowa wersja standardów dostępna w siedzibie organizacji zostaje opublikowana na stronie internetowej.

§ 20
Za przygotowanie pracowników do stosowania Standardów ochrony dzieci i młodzieży, za przestrzeganie zasad przygotowania personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności odpowiedzialny jest Prezes Zarządu, a podczas jego nieobecności osoba go zastępująca, zgodnie ze wskazaniem.
§ 21
Prezes Zarządu:
1. Przy przyjmowaniu do pracy nowego pracownika/dopuszczaniu osoby do działalności zapoznaje go z obowiązującymi w organizacji Standardami ochrony dzieci – przeprowadza instruktaż – co dokumentowane jest pisemnym oświadczeniem pracownika o zapoznaniu się z obowiązującymi w organizacji standardami i zobowiązaniu do ich stosowania (Załącznik nr 3a). Oświadczenie to włączane jest do akt osobowych pracownika lub innej dokumentacji dotyczącej współpracy (np. dokumentacja kadry wychowawczej kolonii lub innego działania statutowego z udziałem małoletnich).
2. Informuje pracowników o zmianach wprowadzanych w standardach;
3. Prowadzi ewidencję członków personelu, którzy zapoznali się ze standardami przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu zmian w standardach;
4. Organizuje szkolenia z zakresu rozpoznawania symptomów krzywdzenia dzieci oraz procedur reagowania w sytuacji rozpoznania takich symptomów (szkolenie odbywa się minimum raz w roku, gromadzi dokumentację potwierdzająca szkolenie, w szczególności: zakres tematyczny szkolenia, czas trwania, dane instytucji/osoby prowadzącej, listę uczestników – imienne zaświadczenia udziału włącza się do akt osobowych pracownika lub innej dokumentacji dotyczącej współpracy).
5. Współpracuje z Delegatką ds. ochrony dzieci i młodzieży (w ramach współpracy istnieje możliwość organizacji spotkań osób odpowiedzialnych za standardy, organizacji szkoleń, konferencji, warsztatów, a także wsparcie w sytuacjach trudnych, wymagających konsultacji).

§ 22
W Fundacji SPEŁNIONY SEN osobą odpowiedzialną za udostępnianie rodzicom/opiekunom oraz dzieciom Standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania jest Prezes Zarządu. Ze względu na specyfikę organizacji i zróżnicowane sposoby realizacji zadań statutowych Prezes, do zapoznania ze Standardami uczestników działań statutowych małoletnich i ich rodziców, każdorazowo deleguje osobę bezpośrednio odpowiedzialną za realizację konkretnego zadania statutowego (np. kierownik kolonii/wycieczki).
§ 23
1. Standardy w pełnej wersji zamieszczone są na stronie internetowej www.fspelnionysen.pl są także dostępne w siedzibie organizacji na życzenie każdej osoby zainteresowanej.
2. Treść Standardów ochrony dzieci i młodzieży przekazana jest zarówno małoletnim uczestnikom zadań statutowych jak i ich rodzicom/opiekam prawnym podczas działań informacyjnych dotyczących zadania (np. podczas spotkania organizacyjnego czy w trakcie wymiany informacji dot. danych osobowych, zbiórki zgód niezbędnych ze względu na wymóg prawny dot. uczestnictwa w działaniach statutowych).  
3. Dla dzieci objętych działaniami organizacji przygotowana jest skrócona wersja standardów, która zawiera istotne informacje sformułowane w sposób przystępny dla dzieci (Załącznik nr 4).  Wersja papierowa Kodeksu bezpiecznych zachowań dla dzieci i młodzieży udostępniona jest w widocznym w miejscu realizacji działań statutowych z udziałem dzieci.
4. Z zasadami określonymi w standardach bezpośrednio odnoszącymi się do dzieci małoletni uczestnicy zadań statutowych są zapoznawani także na bieżąco w trakcie rozmów indywidualnych, zajęć grupowych oraz zebrań społeczności. Dodatkowo wychowawcy w ramach prowadzonych zajęć poruszają kwestie związane m.in. z zasadami dobrej komunikacji, bezpiecznego korzystania z Internetu, dobrej i złej tajemnicy, budowania poczucia własnej wartości, stawiania granic, dojrzewania, reakcji na sytuacje zagrażające.
5. Personel organizacji, w miarę możliwości, organizuje spotkania/warsztaty dla rodziców wychowanków, na których przedstawiane i omawiane są Standardy ochrony dzieci, a także inne istotne tematy, m.in. z zakresu rozwoju psychoseksualnego dzieci i młodzieży, bezpiecznych granic, zasad bezpiecznego korzystania z Internetu, rozpoznawania symptomów krzywdzenia.

§ 24
1. W Fundacji SPEŁNIONY SEN działania związane z ujawnionym lub zgłoszonym incydencie, lub zdarzeniu zagrażającym dobru dziecka jest dokumentowanie, w szczególności poprzez:

  • a) notatki służbowe – opisujące sytuację zgłoszenia/ujawnienia podejrzenia krzywdzenia dziecka,
  • b) protokoły/notatki ze spotkań z rodzicami i/lub innymi osobami mającymi wiedzę o incydencie/zdarzeniu (Załącznik nr 9),
  • c) kartę interwencji (Załącznik nr 7), 
  • d) kopie pism kierowanych do organów ścigania (prokuratury, policji) lub innych instytucji (np. sąd rodzinny, ośrodek pomocy społecznej),
  • e) korespondencję z instytucjami w ramach podejmowanych działań interwencyjnych.


2. Dokumentacja interwencji z zabezpieczonymi materiałami w sprawie, jest poufna, przechowywana w teczce dziecka, którego ujawnienie/zgłoszenie dotyczy. Dla każdego zdarzenia podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji zakłada i prowadzi imienną teczkę z nazwiskiem małoletniego.
3. Ww. Teczka przechowywana jest w miejscu odpowiednio zabezpieczonym przed dostępem osób nieuprawnionych w odpowiednio zabezpieczonej szafie, do której dostęp ma osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji oraz Prezes Zarządu i pozostaje w dyspozycji osoby prowadzącej interwencję do czasu zakończenia postępowania interwencyjnego i naprawczego. Po zakończeniu sprawy małoletniego, jeżeli interwencja dokonuje się poza siedzibą Fundacji, teczka zostaje przekazana do siedziby organizacji do Prezesa Zarządu lub innej upoważnionej osobie do procedowania w danej sprawie, o ile to możliwe do rąk własnych w sposób zabezpieczony przed osobami postronnymi lub na jej polecenie bezpośrednio upoważnionym na podstawie prawa organom państwowym i/lub kościelnym. W sytuacji, gdy bezpośrednie przekazanie materiałów z danymi, z ważnych przyczyn, nie jest możliwe, postępuje się zgodnie z wewnętrznym uregulowaniem dotyczącym ochrony danych osobowych.   
 
Całość dokumentacji jest przechowywana w sposób, jaki przewidują regulacje organizacji dotyczące przechowywania i zabezpieczania dokumentów.

§ 25
Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu w przypadku zadań statutowych, w których Fundacja zapewnia małoletnim dostęp do takich zasobów.
 
1. W Fundacji podejmowane są wobec dzieci profilaktyczne działania wychowawcze wskazujące sposoby działania, komunikowania i reagowania, które pozwalają uniknąć i zabezpieczyć się przed zagrożeniami wynikającymi z aktywności dziecka w sieci.
2. W trakcie rozmów indywidualnych, zajęć grupowych, zebrań społeczności wychowankom przedstawiane są konsekwencje działań niepożądanych, zasady unikania problemów związanych z korzystaniem z sieci, przedstawiane są skutki podejmowanych aktywności.
3. W organizacji ustalone są zasady korzystania z urządzeń z dostępem do Internetu określające, jaka aktywność wychowanków w sieci jest dozwolona, a jaka zabroniona. Zasady regulują zakres czasowy jednorazowego korzystania przez danego wychowanka z urządzeń w celach rozrywkowych.
4. Korzystanie przez dzieci z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu jest stale nadzorowane i monitorowane przez osoby dorosłe, mające bieżący wgląd w treści i materiały, z których wychowanek korzysta, oraz strony internetowe, portale społecznościowe, z którymi się łączy.
5. Korzystnie przez dzieci w ramach działań statutowych organizacji z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu rozumiane jako aktywności dzieci niedozwolone, szkodliwe dla nich, stanowiące zagrożenie, tj. wchodzenie na strony z treściami prezentującymi zachowania przemocowe, agresywne, o charakterze seksualnym, związane z działalnością przestępczą. Zasady te obejmują stały nadzór i monitoring ze strony personel organizacji nad dziećmi korzystającymi z urządzeń z dostępem do Internetu. Zabronione jest przynoszenie i udostępnianie innym materiałów utrwalonych elektronicznie bądź w innej formie zawierających treści szkodliwe dla dzieci.
6. Na komputerach, do których mają dostęp dzieci, zainstalowane są programy antywirusowe oraz aktywowana jest i odpowiednio skonfigurowana usługa filtrowania szkodliwych treści. Dodatkowo każdorazowo korzystanie przez wychowanków z komputerów z dostępem do Internetu odbywa się pod bezpośrednim nadzorem dorosłego członka personelu, mającego bieżący wgląd w treści i materiały, z których dziecko korzysta, oraz strony internetowe, portale społecznościowe, z którymi się łączy.
7. W miarę możliwości osoba odpowiedzialna za Internet przeprowadza z dziećmi warsztaty dotyczące bezpiecznego korzystania z Internetu.
 
§ 26
Reagowanie w przypadku wykrycia krzywdzenia dziecka w cyberprzestrzeni bądź kontaktu ze szkodliwymi treściami w Internecie:
1. Organizacja reaguje na każdą sytuację krzywdzenia dziecko w cyberprzestrzeni bądź jego kontakt ze szkodliwymi treściami w Internecie. Podejmowane są działania adekwatne do każdej sytuacji. Stosuje się przy tym obowiązujące przepisy prawa, m.in. w zakresie ochrony wizerunku, ochrony przed wykorzystaniem seksualnym i cyberprzemocą. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa ściganego z urzędu sprawa jest zgłaszana na policję lub do prokuratury (Załącznik nr 14).
2. Interwencja w organizacji prowadzona jest zgodnie z zasadami wskazanymi w rozdziale V. Działania koordynuje osoba odpowiedzialna za bezpośrednie prowadzenie interwencji. Zależnie od sytuacji może być włączona również osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo w Internecie. Musi ona uczestniczyć w działaniach prowadzonych w przypadku, gdy do kontaktu ze szkodliwymi treściami doszło w sieci udostępnianej w ramach działalności organizacji. W takich sytuacjach przeprowadza się dokładną analizę przyczyn i czynników ryzyka, a także podejmuje odpowiednie kroki, aby nie dopuścić do takich zdarzeń w przyszłości.
3. Z każdej sytuacji krzywdzenia dziecka w cyberprzestrzeni bądź kontaktu ze szkodliwymi treściami sporządza się notatkę (Załącznik nr 6) i zabezpiecza materiały dokumentujące sytuację. Przechowuje się je w taki sposób, aby chronić prawo do prywatności osoby skrzywdzonej i innych osób biorących udział w zdarzeniu. Nie powinno się przesyłać materiałów wrażliwych bądź naruszających intymność osób drogą mailową, lecz zapisać na zabezpieczonym nośniku danych przechowywanym w bezpiecznym miejscu. Dowody wskazujące na naruszenie prawa przekazuje się niezwłocznie policji. Sposób dokumentowania i zasady przechowywania informacji zgodnie z zasadami wskazanymi w rozdziale IX.
4. Organizacja jak najszybciej powiadamia rodziców dziecka skrzywdzonego bądź mającego kontakt z treściami szkodliwymi. Fakt powiadomienia powinien być udokumentowany w notatce służbowej (Załącznik nr 9).
5. W przypadku, gdy sprawcą jest wychowanek, osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji powiadamia jego rodziców oraz inicjuje odpowiednie działania wychowawcze i dyscyplinujące. Fakt powiadomienia rodziców zostaje udokumentowany w notatce służbowej (Załącznik nr 9).
6. Każde zdarzenie analizuje się pod kątem potrzeby podjęcia odpowiednich działań edukacyjnych i profilaktycznych z dziećmi i rodzicami, aby coraz bardziej uwrażliwiać ich na temat bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych.
7. W razie potrzeby informuje się rodziców dziecka o możliwości usunięcia nielegalnych, kompromitujących lub krzywdzących materiałów z Internetu. W tym celu można uzyskać pomoc na stronach internetowych: dyzurnet.pl lub stopncii.org. Przypomina się również o istniejącym w uzasadnionych przypadkach prawie do bycia zapomnianym wynikającym z przepisów prawnych o ochronie danych osobowych.

§ 27
1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych; Dz. U. UE. L. z 2016 r. Nr 119, str. 1 z późn. zm.).
2. Wszyscy członkowie personelu organizacji przed podjęciem działań z dziećmi są obligatoryjnie szkoleni z przepisów i zasad dotyczących ochrony danych osobowych. Kolejne szkolenia przypominające mogą mieć charakter ogólny lub koncentrować się na wybranych zagadnieniach istotnych, lub problematycznych w działaniu organizacji.
3. Personel organizacji jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka na podstawie pisemnego upoważnienia Prezesa Zarządu w zakresie powierzonych mu zadań, stąd w przetwarzaniu danych osobowych dotyczących procedowania zgodnie z niniejszymi Standardami ochrony dzieci i młodzieży także w ramach zespołu interdyscyplinarnego, powołanego w trybie Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie mogą uczestniczyć jedynie członkowie personelu organizacji, którzy zostali do tego jednoznacznie upoważnieni przez Prezesa Zarządu na piśmie (zgodnie ze wzorami upoważnień i zobowiązań do tajemnicy, które stanowią załączniki do obowiązującej w Fundacji Polityki bezpieczeństwa danych osobowych).
4. Personel organizacji ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza, oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem. Naruszenie tego obowiązku może prowadzić do natychmiastowego (w tym dyscyplinarnego – w przypadku pracowników) rozwiązania umowy.
5. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
6. Każdą osobę, która w związku z wykonywaniem bezpośredniej działalności na rzecz dzieci i młodzieży w ramach działalności organizacji zapoznała się z informacją o krzywdzeniu dziecka, czy pozyskała informacje o ich danych osobowych, obowiązuje zachowanie poufności, czyli nieudostępnianie informacji osobom oraz podmiotom nieuprawnionym, niezaangażowanym w interwencję i wsparcie dziecku. Swoje zobowiązanie do zachowania tajemnicy i poufności danych poświadcza na piśmie (wzór dla osób, które pozyskały informacje nie z upoważnienia Fundacji stanowi Załącznik nr 17).
 
§ 28
Fundacja zapewnia ochronę wizerunku dziecka zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i poniższymi wskazaniami:
1. Utrwalanie, przetwarzanie, używanie, publikowanie wizerunku dziecka znajdującego się na zdjęciu, rysunku, nagraniu bądź na jakimkolwiek nośniku musi być dokonywane rozważnie i ostrożnie. Działania tego rodzaju są dopuszczalne wyłącznie w celu celebrowania sukcesów dziecka, dokumentowania działań lub funkcjonowania organizacji, przy zachowaniu bezpieczeństwa dzieci.
2. Przed rekrutacją uczestników małoletnich działań statutowych organizacji jego rodzice są informowani o tym, gdzie i w jaki sposób możliwe jest wykorzystanie jego wizerunku i zgodnie z własną decyzją podpisują odpowiednią zgodę. Zostają poinformowani, że w każdej chwili mogą ją zmienić lub wycofać.
3. Jeżeli wizerunek dziecka ma stanowić element całości, podczas utrwalania wydarzenia zbiorowego – zgromadzenia, krajobrazu, publicznej imprezy – zgoda rodzica na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.
4. Jeśli rejestracji wydarzenia ma dokonywać osoba z zewnątrz/podmiot zewnętrzny (wynajęty fotograf lub kamerzysta) należy:
a) zobowiązać osobę/firmę rejestrującą wydarzenie do przestrzegania zasad obowiązujących w organizacji, w tym Standardów ochrony dzieci i młodzieży oraz zawrzeć stosowną Umowę powierzenia przetwarzania danych (zgodnie ze wzorem dostępnym w dokumentacji dot. ochrony danych osobowych w organizacji),
b) zobowiązać osobę/firmę rejestrującą wydarzenie do noszenia identyfikatora w czasie wydarzenia;
c) nie dopuszczać do sytuacji, w której osoba/firma rejestrująca wydarzenie będzie przebywała z dzieckiem bez nadzoru personelu organizacji;
d) poinformować rodzica oraz dziecko przed rozpoczęciem wydarzenia lub uroczystości, że:
I. będzie na nim obecna osoba/firma je rejestrująca i zweryfikować, czy rodzic udzielił pisemnej zgody na rejestrowanie wizerunku danego dziecka;
II. jak będą wykorzystane zdjęcia/nagrania i w jakim kontekście, jak będą przechowywane te dane oraz jakie ryzyko wiąże się z publikacją zdjęć/nagrań online;
III. inni rodzice mają obowiązek także zadbać o ochronę wizerunku dzieci swoich i innych, nie przetwarzać, w tym udostępniać materiału wizerunkowych bez zgody innych rodziców (zostają o tym poinformowani).
5. Zabronione jest podpisywanie zdjęć/nagrań informacjami identyfikującymi dziecko poprzez podanie jego imienia i nazwiska. Jeżeli jest to konieczne lub wskazane, należy użyć wyłącznie imienia dziecka.
6. Zabronione jest ujawnianie w trakcie rejestracji jakichkolwiek informacji dotyczących dziecka, w tym jego stanu zdrowia, sytuacji materialnej, sytuacji prawnej i powiązanych z wizerunkiem dziecka (np. w przypadku organizowania zbiórek indywidualnych).
7. W celu ochrony dziecka przed działaniami naruszającymi jego dobro, w trakcie rejestracji:
a) dziecko musi być ubrane, a sytuacja utrwalana na zdjęciu/nagraniu nie może być dla dziecka poniżająca, ośmieszająca ani ukazywać dziecka w negatywnym kontekście;
b) zdjęcia/nagrania dziecka powinny się koncentrować na czynnościach przez nie wykonywanych i w miarę możliwości przedstawiać dziecko w grupie, nie pojedynczo;
c) publikacja zdjęć dopuszczalna jest na wymienionych wcześniej zasadach wyłącznie w okresie uczestniczenia dziecka w zadaniach statutowych organizacji, chyba że jego rodzic, rodzic zastępczy, opiekun prawny albo dziecko, które osiągnęło pełnoletność, wyrazili zgodę na publikację po tym czasie.
8. Każdorazowo przed rozpoczęciem uroczystości związanych z funkcjonowaniem organizacji lub innych wydarzeń należy poinformować uczestników dokonujących rejestracji dla celów prywatnych o tym, że:
a) wykorzystanie, przetwarzanie i publikowanie zdjęć/nagrań zawierających wizerunki dziecka i osób dorosłych wymaga udzielenia zgody przez te osoby, w przypadku dziecka – przez ich rodzica, rodzica zastępczego lub opiekuna prawnego;
b) zdjęcia lub nagrania zawierające wizerunki dziecka nie mogą być udostępniane w mediach społecznościowych ani na serwisach otwartych, chyba że rodzic tego dziecka wyraził na to zgodę w formie możliwej do wykazania (np. e-mail);
c) uczestnik wydarzenia dokonujący rejestracji wizerunku nie grupowego dla celów prywatnych, za zgodą osoby lub jego rodziców, przed publikacją zdjęcia/nagrania w mediach społecznościowych dla celów prywatnych, powinien sprawdzić ustawienia prywatności, aby wykluczyć dostęp do wizerunku dziecka osobie nieuprawnionej.
 
§ 29
1. Rejestracja przez media lub inną osobę niezwiązaną z mediami wydarzenia organizowanego przez organizację i opublikowanie tak pozyskanego materiału może się odbyć wyłącznie po uzyskaniu zgody Prezesa Zarządu, po uprzednim wystąpieniu o taką zgodę na piśmie przed rozpoczęciem wydarzenia.
2. Pozostały personel nie posiada uprawnień do udzielania przedstawicielom mediów zezwolenia na utrwalanie wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) podczas realizacji zadań statutowych.
3. Jeżeli w ramach działalności statutowej organizacji, planowane jest wydarzenie, w trakcie którego przewiduje się utrwalenie wizerunku dziecka przez przedstawicieli mediów, przed planowanym terminem wydarzenia, odpowiedzialny za jego przebieg pracownik występuje do rodzica dziecka, rodzica zastępczego albo opiekuna prawnego dziecka o udzielenie na piśmie zgody na utrwalenie wizerunku dziecka.
4. Pracownik nie posiada uprawnień do przekazywania przedstawicielowi mediów danych personalnych i kontaktowych rodzica dziecka, rodzica zastępczego albo opiekuna prawnego, bez uzyskania ich pisemnej zgody.
5. Pisemna zgoda, o której mowa wyżej, zawiera informację, gdzie ma być umieszczony lub udostępniony zarejestrowany wizerunek, w jakim kontekście będzie wykorzystywany i przez kogo.
6. Personel organizacji nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi.
7. Personel organizacji nie wypowiada się w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekuna. Zakaz ten dotyczy także sytuacji, gdy pracownik/współpracownik jest przeświadczony, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana.
8. Personel organizacji, w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może się wypowiedzieć w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekuna – wyłącznie za uprzednim wyrażeniem pisemnej zgody przez opiekuna dziecka i za upoważnieniem Prezesa Zarządu.
9. Materiały zawierające wizerunek dziecka należy przechowywać w sposób zgodny z prawem i zapewniający ochronę dzieci.
10. Nośniki analogowe zawierające, jakiekolwiek dane osobowe dzieci, zdjęcia i nagrania należy przechowywać w zamkniętej na klucz szafce, a utrwalone na nośnikach elektronicznych w folderze chronionym. Dostęp do zabezpieczonych danych osobowych, zdjęć i nagrań mogą mieć wyłącznie osoby do tego upoważnione przez Prezesa Zarządu.
11. Zabronione jest przechowywanie materiałów elektronicznych zawierających wizerunek dzieci na nośnikach nieszyfrowanych oraz mobilnych, takich jak telefony komórkowe i urządzenia z pamięcią przenośną.

§ 30
W organizacji osobami odpowiedzialnymi za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających dziecku i udzielenie mu wsparcia są:
1. Prezes Zarządu, a podczas jego nieobecności Zastępca Prezesa lub inna osoba odpowiedzialna za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży, zgodnie ze wskazaniem Prezesa,
2. osoba odpowiedzialna za realizację konkretnych działań statutowych, która przejmuje zadania osoby za bezpośrednie prowadzenie interwencji,
3. każdy członek personelu, który powziął informację o zagrożeniu wobec dziecka w sytuacji pilnej, która wymaga natychmiastowego działania i nie jest możliwe przeprowadzenie zwyczajnej procedury.
W przypadku, gdy zdarzenie zagrażające dziecku dotyczy Prezesa, inny członek personelu organizacji ma obowiązek zgłosić zdarzenie bezpośrednio do Delegatki ds. ochrony dzieci i młodzieży.

§ 31

  1. W celu zapewnienia pomocy dziecku krzywdzonemu wyznaczona przez Prezesa osoba odpowiedzialna za koordynację wsparcia udzielonego dziecku opracowuje indywidualny plan wsparcia (wzór stanowi Załącznik nr 11). Plan wsparcia omówiony zostaje z Prezesem Zarządu lub inną osobą wyznaczoną przez niego odpowiedzialną za monitorowanie przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży. W ramach wsparcia dziecka uwzględnia się możliwość objęcia go oddziaływaniami wychowawczymi w organizacji oraz ewentualnego skierowania dziecka do specjalistycznych placówek pomocy dziecku, w tym placówek medycznych, jeżeli istnieje taka potrzeba.
  2. Plan wsparcia formułowany jest z uwzględnieniem sytuacji zdrowotnej, emocjonalnej, rodzinnej dziecka, na podstawie rozmów z dzieckiem, obserwacji jego zachowania, funkcjonowania w grupie, rozmów z rodzicami, opiekunami prawnymi, nauczycielami oraz innymi osobami w środowisku dziecka mającymi wgląd w jego sytuację życiową.
  3. Przy formułowaniu planu wsparcia dziecka po ujawnieniu krzywdzenia uwzględnia się jego sytuację rodzinną oraz możliwości współpracy z rodzicami/opiekunami prawnymi dziecka. Plan wsparcia przedstawiony zostaje rodzicom/opiekunom z omówieniem zakresu współpracy przy jego realizacji (Załącznik nr 11). W wypadku zaniedbań i braku współpracy ze strony rodziców/opiekunów prawnych w zakresie niezbędnym do poprawy sytuacji dziecka i adekwatnego zaspokajania jego potrzeb, Prezes Zarządu składa do sądu rodzinnego wniosek o wgląd w sytuację rodziny (wzór stanowi Załącznik nr 15).
  4. W trakcie interwencji oraz podczas przygotowywania planu wsparcia bierze się pod uwagę również sytuację osób, które mogły być świadkami krzywdzenia, szczególnie innych dzieci. Jeżeli jest taka potrzeba — np. w sytuacji przemocy seksualnej wobec dziecka, o której informację mają jego koledzy i koleżanki, ich rodzice i/lub pracownicy — opracowuje się również plan wsparcia dla poszczególnych grup. Pomoc udzielana świadkom okazywana jest z delikatnością i w sposób wyważony. Nie może w żaden sposób naruszać dobra skrzywdzonego dziecka.
  5. W przypadku przemocy rówieśniczej organizacja podejmuje działania również wobec dziecka krzywdzącego. Podejmuje się w tych działaniach współpracę z rodzicami dziecka stosującego przemoc i wymaga się od nich podjęcia odpowiednich kroków w reakcji na krzywdzące zachowanie ich dziecka.

§ 32

  1. Organizacja, szanując w najwyższym stopniu prawa dzieci i odpowiedzialność szeregu podmiotów społecznych za ich przestrzeganie będzie dążyła do przestrzegania praw małoletnich także przez podmioty otrzymujące od niej wsparcie finansowe w ramach każdej formy dystrybuowania środków finansowych.
  2. W szczególności organizacja będzie wymagała, aby każdy podmiot otrzymujący od niej lub za jej pośrednictwem wsparcie finansowe spełniał najwyższe standardy ochrony dzieci, w tym wdrożył standardy ochrony małoletnich zawierające zapisy co najmniej takie, jak w niniejszym dokumencie, bądź jeszcze bardziej chroniące.
  3. Organizacja zadba, aby zapis o konieczności posiadania i stosowania standardów/zasad/polityk ochrony dzieci znalazł się w każdej umowie, dotyczącej wsparcia finansowego dla organizacji (choć pośrednio) pracujących z dziećmi, tam, gdzie taka umowa jest stosowana. Organizacja, dokonując kontroli przestrzegania umowy przez grantobiorców, będzie kontrolowała spełnienie tego wymogu i zakres jego wprowadzenia w życie, w szczególności będzie sprawdzała, czy grantobiorcy przestrzegają przepisów powszechnie obowiązujących dotyczących ochrony danych osobowych dzieci oraz obowiązku sprawdzania pracowników i współpracowników w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

§ 33

  1. Standardy ochrony dzieci i młodzieży w Fundacji SPEŁNIONY SEN wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.
  2. Udostępnienie Standardów ochrony dzieci i młodzieży następuje w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi przez personel organizacji, dzieci i ich rodziców/opiekunów, tj.:

a) poprzez zamieszczenie na stronie internetowej www.fspelnionysen.pl ,
b) udostępnienie w formie papierowej w siedzibie organizacji i w formie skróconej w każdym miejscu realizacji zadań statutowych.

Spis załączników: